ความจริงไม่ใช่เหลืองไม่ใช่แดง

ในเวลานี้ มีแต่การแบ่งแยก ไม่ใช่พวกเรา ก็ต้องเป็นพวกเขา ไม่เป็นสีนี้ ก็ต้องเป็นสีโน้น
เราเห็นว่า การป้ายสีให้กับมนุษย์ ทั้งการป้ายให้แก่ตัวเองและแก่ผู้อื่น นั้นเป็นอสัตย์
เพราะสีไม่ใช่สภาวะที่แท้จริงของมนุษย์
ธรรมชาิติมนุษย์ที่แท้ย่อมไม่มีสี แต่เป็นแสง
สว่างกับมืด ที่มีความถึ่ มีน้ำหนัก หนัก-เบาแต่ละที่ไม่เท่ากัน

สีคือการ "รับรู้" และ "ตีความ" แสง

คนโง่เท่านั้นที่ลุ่มหลงถกเถียงกันในนามของสีใดสีหนึ่ง และคนโง่เขลายิ่งกว่านั้นคือผู้ที่ปรามาสสีอื่นๆ
สีใดสีหนึ่งไม่เคยมีความหมายในตัวของมันเอง ไม่ว่าจะแดงจะเหลือง จะม่วงหรือจะส้ม
หากแต่ทุกสีจะเปล่งประกายความหมายขึ้นมากมายเมื่ออยู่ร่วมกับสีอื่นๆ

สีที่แตกต่างเป็นสิ่งยืนยันของการดำรงอยู่ การพึ่งพาของกันและกัน

สุดท้ายนี้ มีบทกลอนของรุ่นพี่ท่านหนึ่ง ที่งดงามถ่ายทอดความรู้สึกอัดอั้นต่อสังคมไทยออกมาได้ดีเยี่ยม
กลอนนี้ ชื่อ ความจริงไม่ใช่เหลืองไม่ใช่แดง เชิญอ่าน

ความจริงไม่ใช่เหลืองไม่ใช่แดง


ความจริง ไม่ใช่เหลืองไม่ใช่แดง

ไม่อาจแบ่งแยกข้างเป็นซ้ายขวา

ทั้งถีบผลักตบจูบไม่นำพา

ล้วนมายาโอ้โลมไม่โง่ตาม



ฝั่งโน้นมีเทวดามาวางขาย

มากมายบารมีให้เกรงขาม

จงรักภักดีต้องผ่านนิยาม

ตะกละตะกรามเหลือบริ้นไรเน่าเหลืองทอง



ฝั่งนี้มีประชาชนเป็นสินค้า

อุดมคติบ้าไวรัสขึ้นสมอง

เฮโรอีนทฤษฎีปี้ทำนอง

สยองเปลือกอุดมการณ์เนื้อเน่าแดง



เราไม่กลาง แต่ไม่ซื้อ ทั้งแดงเหลือง

ไม่เคี้ยวเอี้องรอสนตะพายสู่สายแสง

รู้เท่าทันลัทธิศาสดามารจำแลง

ที่แอบแฝงเป็นอคติอยู่ภายใน



งมโง่เพราะไม่รู้ยังพอว่า

แต่ปิดตาปิดหูยิ่งบ้าใหญ่

หายนะนั้นอยู่ที่ปิดหัวใจ

เป็นอาหารให้จัญไรได้ดื่มกิน



เกลียดกันเข้าไปเถิดมนุษย์น้อย

ค่อยจิบเลือดที่หลั่งรินให้หมดสิ้น

ระเบิดบ้านเผาเมืองให้พังภินทร์

ริ้นไรที่คิดต่างอย่าปรานี



ความจริง ไม่ใช่ไฟเขียวไฟแดง

แสงสุริยฉายใช่มีเพียงสองสี

อุณหภูมิร้อนเย็นลำดับมากมี

ชั่วดีใช่ศูนย์หนึ่งเลขสองตัว



ข้อมูลข้อเท็จจริงล้วนแตกต่าง

ทั้งกล่าวอ้างมุมมองน่าเวียนหัว

ดูไม่ครบรีบสรุปยิ่งน่ากลัว

คลุกเคล้ามั่วคั่วกระจายฟุ้งเท็จเทียม



"สิ่ิงสำคัญ ไม่อาจเห็นได้ด้วยตา แต่เห็นได้ด้วยใจ"